Είμαι άνδρας 35 ετών, το πρόβλημά μου είναι ότι αλλάζω συχνά ερωτικές συντρόφους, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να χτίσω μια σχέση διαρκείας. Νιώθω μεν μόνος μου, ωστόσο η σεξουαλική πράξη με κινητοποιεί και μου δίνει δύναμη, με κάνει να νιώθω ότι δεν έχω τις γυναίκες ανάγκη.
Η εναλλαγή ερωτικών συντρόφων από μόνη της δεν καθιστά σημείο προβληματισμού. Θα έλεγα ότι η έλλειψη σταθερής σχέσης στην ζωή σας ενδεχομένως αποτελεί σύμπτωμά μιας βαθύτερης δυσκολίας. Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για αποφυγή δημιουργίας δεσμού, για φόβο εγγύτητας, για αρνητικές προσδοκίες που συνδέονται μέσα σας με την έννοια της σχέσης, για μια βαθύτερη ανάγκη να χτίζετε συνθήκες που σας προσφέρουν μια (επίπλαστη;) αίσθηση συναισθηματικής αυτονομίας.
Πρώιμα γεγονότα ζωής που πληγώνουν συναισθηματικά το παιδί και που χτίζουν μέσα του αρνητικές αναπαραστάσεις για τις ανθρώπινες σχέσεις γίνονται εμπόδιο στην δυνατότητά του να χτίσει υγιείς σχέσεις στο μέλλον. Οι γονείς εδώ είναι οι πρωτοπόροι στον βαθμό που καταφέρνουν , ή όχι, να λειτουργήσουν ως πρότυπα.
Ενδόμυχα, μπορεί να επικρατεί ο φόβος της επανάληψης και να αποφεύγετε να έρθετε κοντά για να μην πληγωθείτε, για να μην αποτύχετε στην διαδικασία αυτή που ονομάζεται χτίσιμο εγγύτητας.
Η εναλλαγή ερωτικών συντρόφων από μια όψη μοιάζει να σας προσφέρει μια ψυχική τροφή ελευθερίας, αυτοεκτίμησης, ερωτικής αποδοχής, και μια «ευκολία» στην επαφή με το άλλο φύλο. Μήπως όμως λειτουργεί ως μηχανισμός εξισορρόπησης άλλων βαθύτερων συναισθηματικών δυσκολιών, υπονομεύοντας την συναισθηματική σας εμπλοκή; Προσέξτε, το κενό και η μοναξιά με τίποτα δεν γεμίζουν αν δεν τα «πιάσουμε» από τη ρίζα τους.
πηγή : ygeia.tanea.gr
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου