Το website LiveJasmin διαφημίζει ότι έχει στις λίστες του 31.315 κορίτσια και 8.921 αγόρια. Υπάρχουν πλατφόρμες που προσφέρουν στους ιδιοκτήτες τέτοιων sites τεράστιους καταλόγους "μοντέλων" απ΄ όλο τον κόσμο και σε διαφορετικές ζώνες ωρών κάτι που επιτρέπει να υπάρχουν διαθέσιμα μοντέλα οποιαδήποτε ώρα και στιγμή σε οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη.
Σε αντίθεση με τα sites ή τα φόρουμ που σκοπός τους είναι οι φυσικές συναντήσεις μεταξύ ανθρώπων που μπορεί να οδηγήσουν σε σεξουαλικές επαφές, αυτά τα site είναι αποκλειστικά εικονικά. Πολλά μάλιστα διασαφηνίζουν στους όρους χρήσης τους ότι όσοι επιχειρήσουν να συναντήσουν τα "μοντέλα", θα αποκλειστούν.
Ανάλογα με το site, μια σύνδεση δέκα λεπτών με τέσσερις πελάτες ταυτόχρονα, αποφέρει στο "μοντέλο" 5 με 10 ευρώ. Και καθώς την περισσότερη ώρα την περνούν προσπαθώντας να προσελκύσουν πελάτες, αυτό δεν τους επιτρέπει παρά να κερδίζουν, στην καλύτερη περίπτωση και με πολλές ώρες την ημέρα μπροστά στον υπολογιστή τους, τόσα όσο ο κατώτατος μηνιαίος μισθός στη Γαλλία [περίπου 1300 ευρώ το μήνα]. Στη χειρότερη, μερικές δεκάδες ευρώ. Οι εταιρείες των site αυτών έχουν συνήθως την έδρα τους σε φορολογικούς παραδείσους όπως οι Ολλανδικές Αντίλλες, η Κόστα Ρίκα, το Λουξεμβούργο και το Γιβραλτάρ, ή σε πολιτείες της Αμερικής όπου οι νόμοι για τις επιχειρήσεις είναι ελαστικοί όπως το Delaware και το Όρεγκον.
Από μισθολογικής άποψης, στη Γαλλία και στις περισσότερες δυτικές χώρες, οι πορνοστάρ και οι στρίπερς θεωρούνται ημιαπασχολούμενοι της βιομηχανίας του θεάματος και πληρώνονται ως τέτοιοι με βραχυπρόθεσμες συμβάσεις. Το προσωπικό των ροζ τηλεφωνικών γραμμών θεωρούνται υπάλληλοι εταιρειών τηλεπικοινωνίας. Όσο για τα εκδιδόμενα πρόσωπα, στη Γαλλία δεν έχουν νομική και διοικητική υπόσταση παρά μόνο ως προς το ότι φορολογούνται στην κατηγορία των ατόμων που δεν έχουν εισοδήματα από εμπορικές δραστηριότητες. Οι νέοι λοιπόν αυτοί ανεξάρτητοι εργαζόμενοι έρχονται να διευρύνουν κι άλλο τη γκάμα των επαγγελμάτων της βιομηχανίας σεξ.
Όπως και για τις κλασικές δουλειές απ' το σπίτι, οι αγγελίες για μοντέλα σε live sex κάμερες στο διαδίκτυο υπόσχονται "ένίσχυση του μηνιαίου εισοδήματος", και μιλάνε για "ελεύθερο χωρίς περιορισμούς ωράριο", και για "ερασιτεχνική ενασχόληση που μπορεί να αποφέρει χρήματα". Οι αμοιβές (που κυμαίνονται ανάλογα με τη χώρα του επισκέπτη) είναι από δεκάδες cents μέχρι 1 ευρώ το λεπτό για τα "πριβέ" τα οποία μπορούν να δούν και άλλοι χρήστες προς 1 ευρώ το λεπτό. Οι πληρωμές γίνονται μηνιαίως με τραπεζικά εμβάσματα ή με PayPal που εξασφαλίζει κάποια σχετική ανωνυμία.
Στη βιομηχανία αυτή του εικονικού διαδικτυακού ζωντανού σεξ δε χρειάζονται ούτε κεφάλαια ούτε εγκαταστάσεις - μόνο ενοίκιο για τους server και αρκετό bandwidth. Με συστατικά στοιχεία την τεχνολογία, την εικονική ψηφιακή πραγματικότητα, το μάρκετινγκ, το ρευστό, τις αμοιβές με ποσοστά, τους φορολογικούς παραδείσους αλλά και τη φτώχεια, η νέα αυτή οικονομία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η επιτομή της νέας άυλης οικονομίας.
Η παραγωγή του περιεχομένου είναι λιγότερο σημαντική και επικερδής όσο η οργάνωση και η προώθησή του. Τα κέρδη είναι πολύ δύσκολο να ελεγχθούν - ο ανταγωνισμός και η φτώχεια κάνουν τα υπόλοιπα. Και ιδού το νέο παγκόσμιο προλεταριάτο που αναδύεται: αυτό των παρόχων του περιεχομένου, που όμως δεν προστατεύονται ούτε από κάποιον κανονισμό εργασίας, ούτε από κάποια νομοθεσία σχετικά με το δικαίωμα της εικόνας ή της πνευματικής ιδιοκτησίας. Όπως πάντα η βιομηχανία του σεξ είναι προωτοπόρα.
Σύμφωνα με έρευνες, το 12% του συνόλου των site είναι τέτοια site και περίπου το 25% των αναζητήσεων στις μηχανές αναζήτησης είναι για τέτοια site. Η βιομηχανία αυτή έχει επίσης παίξει μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη ορισμένων τεχνολογιών του διαδικτύου, της συμπίεσης του βίντεο και των διαδικτυακών συστημάτων πληρωμών. Γέννησε ακόμα κι ένα μοντέλο μάρκετινγκ βασική αρχή του οποίου είναι η ανάπτυξη πολλών δωρεάν "site-βιτρινών" που όμως οδηγούν σε pay sites. Δημιούργησε τέλος και τελειοποίησε τεχνικές διαμοιρασμού links, μεταφοράς traffic από ένα site στο άλλο και πιστότητας των πελατών.
Στη Γαλλία ένας στους δύο άνδρες και μία στις πέντε γυναίκες βλέπουν τακτικά πορνό. Αν και το ποσοστό των ανδρών που χρησιμοποιούν υπηρεσίες ιερόδουλων έχει παραμείνει σταθερό - 3,3% το 2006 έναντι 3,1% το 1996 - η κατανάλωση online sex έχει αυξηθεί.
Σύμφωνα με τον ψυχολόγο Alvin Cooper, διευθυντή του Κέντρου Σεξουαλικής Υγείας στη Σάντα Κλάρα της Καλιφόρνια, "οι άνδρες κάνουν σεξ στο διαδίκτυο για να καταπολεμήσουν το στρες τους και να ικανοποιήσουν τις σεξουαλικές φαντασιώσεις τους μένοντας παράλληλα πιστοί". Όπως και με άλλες εξαρτήσεις όπως ο τζόγος, τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, η ασχολία αυτή μπορεί να καλύπτει συναισθήματα οργής, απογοήτευσης, ανοίας, άγχους, μοναξιάς ή θλίψης, και να αντικαθιστά όλα αυτά με μια ζωή άνετη αλλά εικονική μπροστά στον υπολογιστή. Η συνήθεια αυτή δεν είναι χωρίς επακόλουθα "καθώς οδηγεί σε διαταραγμένη αντίληψη του εαυτού και των άλλων, σε διαταραγμένη αντίληψη της πραγματικής ζωής, και τελικά σε κοινωνική απομόνωση".
Ο ανταγωνισμός μεταξύ των site είναι μεγάλος και τα free sites που προσφέρουν "πειρατικό" ή "ερασιτεχνικό" υλικό είναι σχεδιασμένα για να προσελκύουν επισκέπτες στα pay sites. Ένα δείγμα της τεράστιας έκτασης της βιομηχανίας του σεξ είναι ότι το 2006 το domain sex.com πουλήθηκε για 14 εκατομμύρια δολάρια. Η βιομηχανία έπεισε επίσης τον υπεύθυνο οργανισμό για τις διευθύνσεις στο Διαδίκτυο ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Number) να δημιουργήσει νέα εξειδικευμένη κατάληξη .xxx. [Σημείωση: αυτό δεν είναι ακριβές γιατί ούτε η πορνοβιομηχανία ζήτησε κάτι τέτοιο, και πολύ περισσότερο πολλοί εκπρόσωποί της εναντιώνονται σε κάτι τέτοιο και δεν το στηρίζουν. Απ' τη στιγμή που ο ICANN έδωσε το πράσινο φως, έγιναν περισσότερες από 200.000 αιτήσεις για προκρατήσεις domain names με κατάληξη .xxx. Για μια βαθύτερη κατανόηση των μηχανισμών και των πρακτικών της βιομηχανίας, πέντε ερευνητές δημιούργησαν τις δικές τους ιστοσελίδες πορνό. Η έρευνά τους αποκάλυψε πολλά γκρίζα σημεία στις "ροζ" σελίδες.
Η βιομηχανία του online ζωντανού sex αλλάζει και τις σχέσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Σε αντίθεση με την κλασική πορνογραφία, στο cybersex δεν υπάρχουν σκηνοθέτες που λένε στους ηθοποιούς τί να κάνουν. Εδώ τίποτα δεν είναι σκηνοθετημένο και τα μοντέλα πρέπει να είναι έτοιμα να υιοθετήσουν σεξουαλικές συμπεριφορές και να πλάσουν σενάρια προκειμένου να ανταποκριθούν στις πολλαπλές απαιτήσεις των πελατών.
Αν και η βιομηχανία αυτή είναι ήδη ανεπτυγμένη, το σεξ στο διαδίκτυο εξετάζεται μόνο απ' την πλευρά της καταπολέμησης της παιδικής πορνογραφίας και της προστασίας των παιδιών γενικότερα. Δεν έχει γίνει αρκετός λόγος μέχρι σήμερα για την εργασία των ανεξάρτητων αυτών εργαζομένων ούτε βέβαια για τις συνθήκες ζωής τους που τους οδήγησαν να γίνουν "μοντέλα".
πηγή : www.bourdela.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου