Εδώ είναι μια απ' τις δώδεκα περιοχές στην Ελβετική οικονομική πρωτεύουσα όπου οι πόρνες είναι ελεύθερες να ασκούν το επάγγελμά τους - οι περισσότερες έχουν όλα τα χαρτιά που χρειάζονται, πληρώνουν τους φόρους τους και έχουν ταξιδέψει νόμιμα απ' την Ανατολική Ευρώπη για να πουλήσουν το κορμί τους σε μια απ' τις πλουσιότερες πόλεις του κόσμου. Όμως η αυξανόμενη δυσαρέσκεια απ' το γεγονός ότι η Ελβετία ανοίγει τα σύνορά της σε ολοένα και περισσότερους ξένους εργάτες - επομένως και σε εκδιδόμενες - οδηγεί σε ριζική επαναπροσέγγιση μιας απ' τις πιο φιλελεύθερες νομοθεσίες σχετικά με την πορνεία στην Ευρώπη.
Απ' τις αρχές του επόμενου χρόνου οι γυναίκες αυτές μπορεί να υποχρεωθούν να φύγουν απ' το Sihlquai και να μετεγκατασταθούν στην πρώτη drive-thru περιοχή κόκκινων φαναριών της Ελβετίας, σε μια βιομηχανική συνοικία στις παρυφές της πόλης. Βασισμένο σε παρόμοιο γερμανικό μοντέλο, οι οδηγοί-πελάτες θα βγαίνουν απ' τον κύριο δρόμο σε μια ειδικά διαμορφωμένη διασταύρωση όπου σε ένα καθορισμένο μέρος της θα κάνουν πιάτσα οι εκδιδόμενες. Θα διαλέγουν μία απ' αυτές και θα οδηγούν πίσω σε ένα απ' τα δέκα "κουτιά του σεξ". Αυτά τα "κουτιά" θα έχουν τοίχους που εξασφαλίζουν την ιδιωτικότητα και συναγερμό ασφαλείας.
Πρόκειται για μέρος ενός γενικότερου σχεδίου που αποσκοπεί να μειώσει από έντεκα σε τρεις τις περιοχές στην πόλη όπου οι εκδιδόμενες μπορούν να εργάζονται νόμιμα. Στα πλαίσια του ίδιου σχεδίου έχουν ήδη αρχίσει συνεντεύξεις στην αστυνομία όσων αλλοδαπών γυναικών θέλουν να εργαστούν ως πόρνες στην πόλη.
Και ενώ ομάδες υποστήριξης εκδιδόμενων γυναικών φοβούνται ότι τα αστυνομικά μέτρα μπορεί να οδηγήσουν περισσότερες γυναίκες στο περιθώριο με ό,τι αυτό συνεπάγεται, οι αρχές της πόλης επιμένουν ότι είναι απαραίτητο και να προστατεύσουν τις γυναίκες αλλά και να διασκεδάσουν την αγανάκτηση του κόσμου απ' την κατάσταση στις πιάτσες.
"Απλά προσπαθούμε να ζήσουμε με το φαινόμενο με το λιγότερο δυνατό κακό", λέει η Claudia Nielsen δημοτική σύμβουλος σε θέματα υγείας και περιβάλλοντος. "Δεν είμαστε σίγουροι ότι θα πετύχουμε. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι δε μπορούμε να συνεχίσουμε με την κατάσταση όπως ήταν μέχρι σήμερα και ότι βέβαια δε μπορούμε να ποινικοποιήσουμε την πορνεία".
Το γραφείο της κυρίας Nielsen έχει θέα το παραποτάμιο πράσινο πάρκο που κάποτε ήταν γνωστό ως Needle Park, προϊόν μιας άλλης ριζοσπαστικής πολιτικής που επέτρεπε στους χρήστες ηρωίνης να αγοράζουν και να κάνουν χρήση στο συγκεκριμένο χώρο χωρίς την παρέμβαση της αστυνομίας. Αν και το πείραμα προκάλεσε αντιδράσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη και το Needle Park έκλεισε τελικά το 1992, οδήγησε στη δημιουργία ειδικών κέντρων όπου οι ηρωινομανείς μπορούν να κάνουν χρήση ηρωίνης κάτω από ιατρική επίβλεψη, και σε προγράμματα υποκατάστατων (μεθαδόνη) που μείωσαν τα ποσοστά των εξαρτημένων σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα και εφαρμόστηκαν και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
H κυρία Nielsen λέει ότι συχνά κοιτάει τη θέα απ' το παράθυρό της για να θυμίζει στον εαυτό της πώς έχουν αλλάξει τα πράγματα."Και για τα δύο αυτά (πορνεία και ναρκωτικά) υπάρχει η αρχή ότι ό,τι δε μπορεί να απαγορευτεί τελείως πρέπει να γίνει λιγότερο επικίνδυνο για τους ανθρώπους που εμπλέκονται σ' αυτά. Είναι κάτι πραγματιστικό: ό,τι δε μπορούμε να αλλάξουμε, πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί του", λέει.
Αλλά υπάρχει μια βασική διαφορά: ενώ η διακίνηση ναρκωτικών παραμένει παράνομη στην Ελβετία, η πορνεία είναι νόμιμη απ' το 1942. Κάθε άνδρας ή γυναίκα μπορεί να εκδίδεται εφόσον αυτό είναι αποτέλεσμα ελεύθερης επιλογής. Το trafficking (παράνομη εμπορία ανθρώπων), ο εξαναγκασμός σε πορνεία και οι περισσότερες μορφές μαστροπείας είναι παράνομα.
Εξάλλου, η Ελβετία έχει συμφωνίες με άλλες ευρωπαϊκές χώρες και επιτρέπει την είσοδο στη χώρα σε άτομα με προσωρινές άδειες εργασίας. Πρόκειται για το Σύμφωνο Ελεύθερης Διακίνησης Προσώπων που έχει υπογράψει η Ελβετία κυρίως με κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και στη Ζυρίχη, μια γυναίκα απ' αυτές τις χώρες απλά χρειάζεται να παρουσιαστεί στις αρχές της πόλης, να περάσει από μια μικρή συνέντευξη απ' την αστυνομία και να προσκομίσει πιστοποιητικά υγείας πριν της δοθεί άδεια να δουλέψει για 90 μέρες ως πόρνη, είτε στους δρόμους, είτε στους οίκους ανοχής και στα ινστιτούτα μασάζ που βρίσκονται σην πόλη.
Ίδιες συμφωνίες με φτωχότερες Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ουγγαρία και η Ρουμανία έφεραν νέο κύμα εκδιδόμενων στην πόλη. Οι αρχές είναι διστακτικές στο να παρουσιάσουν επίσημα στοιχεία δεδομένου ότι πολλοί μετανάστες και μετανάστριες παραμένουν στη Ζυρίχη και μετά τη λήξη των εγγράφων τους και υπάρχει κι ένας σημαντικός αριθμός γυναικών που έχουν διακινηθεί παράνομα στην πόλη. Η κυρία Nielsen λέει ότι σύμφωνα με τα δικά της νούμερα 229 γυναίκες έχουν κάνει τα χαρτιά τους για να εργαστούν ως πόρνες φέτος απ' τον Ιανουάριο μέχρι τον Απρίλιο, σε σχέση με 153 την ίδια περίοδο πέρσι. Και τον αυξημένο αυτό αριθμό συνοδεύουν πολλά καταγεγραμμένα παράπονα από κατοίκους για θόρυβο στους δρόμους, διατάραξη ησυχίας κλπ.
Οι προτάσεις του Συμβουλίου της Πόλης για το drive-thru πάρκο του σεξ βρίσκονται αυτή τη στιγμή ενώπιον του Κοινοβουλίου της Πόλης, και η κυρία Nielsen δηλώνει αισιόδοξη ότι θα περάσουν και θα τεθούν σε ισχύ μέχρι τον Ιανουάριο. Ένα μέρος του σχεδίου - οι συνεντεύξεις στην αστυνομία - έχει ήδη εγκριθεί και εφαρμόζεται απ' τον Ιούνιο.
Οι Αρχές έχουν βρει και το μέρος όπου οι κάτοικοι είναι σχεδόν απίθανο να ενοχληθούν: ο drive-thru οίκος ανοχής είναι ακριβώς δίπλα από ένα συγκρότημα κατοικιών όπου μένουν προσωρινά όσοι έχουν ζητήσει άσυλο περιμένοντας να εγκριθεί η αίτησή τους.
Αλλά στο Sihlquai οι γυναίκες είναι ανήσυχες. Από τότε που ανακοινώθηκαν τα νέα μέτρα, η αστυνομία περνάει όλο και πιο συχνά από κει για έλεγχο των χαρτιών τους.
Οι επικριτές του σχεδίου απ' την πλευρά τους υποστηρίζουν ότι τα νέα μέτρα είναι βιαστικό αποτέλεσμα της προσπάθειας να μειωθεί ο αριθμός των εκδιδόμενων, χωρίς να έχουν γίνει πριν συζητήσεις για τα ενδεχόμενα αρνητικά επακόλουθα. Η Doro Winkler, που δουλεύει για τη FIZ, συμβουλευτική ομάδα για γυναίκες μετανάστριες και θύματα trafficking, φοβάται ότι μερικές γυναίκες που δε θα περάσουν με επιτυχία τη συνέντευξη με την αστυνομία θα πέσουν στα χέρια προαγωγών που θα τις εκμεταλλευτούν άσχημα. Επίσης δε θα επιτρέπεται η εργασία σε όσες γυναίκες δεν έχουν όλα τους τα χαρτιά σε τάξη κι έτσι θα μείνουν εκτός κοινωνικών υπηρεσιών που είναι απαραίτητες για την υγεία και ασφάλειά τους.
Οι γυναίκες όμως που δουλεύουν στο Sihlquai είναι γενικά ικανοποιημένες από κάθε πρόταση που τους προσατεύει από βίαιους πελάτες. "Πολύ συχνά όταν καθόμαστε μ' έναν πελάτη στο αυτοκίνητό του και έχουμε συμφωνήσει να πάμε κάπου, εκείνος χαλάει τη συμφωνία και πάει κάπου αλλού", λέει μια ξανθιά Ουγγαρέζα. "Είναι μεγάλο πρόβλημα οι τόσοι πολλοί βίαιοι πελάτες". Η φίλη της, Ουγγαρέζα κι αυτή, λέει για τις νέες προτάσεις και τα μέτρα: "καλύτερα θα είναι απ' το να μας σκοτώνουν εδώ στο Sihlquai".
Μερικά στοιχεία για την πορνεία στην Ευρώπη
39% των Ισπανών ανδρών έχει παραδεχτεί ότι έχει χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες πόρνης, σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών. Στην Ολλανδία το ποσοστό είναι 14%, και στην Αγγλία μεταξύ 5 και 10%.
400.000 είναι ο αριθμός των εκδιδόμενων στη Γερμανία όπου η πορνεία νομιμοποιήθηκε το 2001.
200.000 περίπου ο αριθμός των γυναικών που μεταφέρονται παράνομα απ΄την Κεντρική, την Ανατολική Ευρώπη και τις πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες κάθε χρόνο. Περισσότερες απ' αυτές πιστεύεται ότι ρίχνονται στην πορνεία σε χώρες της δυτικής Ευρώπης.
πηγή : www.bourdela.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου