Το αρχαιότερο επάγγελμα είχε γνωρίσει μεγάλη άνθιση σε όλο το Σαν Φρανσίσκο τον καιρό του Πυρετού του Χρυσού χάρη στους χρυσοθήρες και τους εποίκους. Αλλά η πορνεία ήταν πάντα αμφιλεγόμενη και γρήγορα όσες γυναίκες την εξασκούσαν στην περιοχή βρέθηκαν στο επίκεντρο κριτικών και αντιδράσεων
Το 1850 Οι Αρχές άρχισαν να στρέφονται κατά των οίκων ανοχής της πόλης περιορίζοντάς τους σταδιακά. Μέχρι το 1909 η πορνεία είχε γκετοποιηθεί στη γειτονιά της Τσάινα Τάουν και το 1911 σε μια μικρότερη συνοικία της πόλης γνωστή ως Barbary Coast.
Οι 300 πόρνες είχαν κάποια υποστήριξη απ' την κοινότητα - μια δημοτική κλινική για παράδειγμα κάλυπτε τις ανάγκες τους σε ιατρική φροντίδα. Αλλά τα εβδομαδιαία τσεκ-απ ήταν υποχρεωτικά και όποια δεν τα έκανε μπορούσε να συλλφθεί.
Ο αιδεσιμότατος Smith σκλήρυνε ακόμα περισσότερο τη στάση του μετά τη διαμαρτυρία των εκδιδόμενων γυναικών και έφτασε να προτείνει μέχρι και τη δημιουργία μιας "φάρμας αποκατάστασης" για πόρνες, επιμένοντας πάντα ότι ο στόχος του ήταν η σωτηρία τους. Κατηγόρησε επίσης τους πολιτικούς και την αστυνομία ότι είχαν πάρε-δώσε με τους οίκους ανοχής.
Εμφανώς ενοχλημένος ο Δήμαρχος James Rolph δημοσίευσε στην εφημερίδα San Francisco Chronicle ανοιχτή επιστολή-απάντηση στον αιδεσιμότατο, κριτικάροντας την πρότασή του αιχμηρά. "Δε βλέπω πώς μπορούν να μεταμεληθούν οι γυναίκες αυτές μπαίνοντας σε μια φάρμα. Σκοπεύετε να τις κάνετε αγρότισσες;"
Βέβαια οι ίδιες οι ιερόδουλες αντέδρασαν πιο έντονα απ' όλους. Έχοντας κατακλύσει την εκκλησία του αιδεσιμότατου ζητούσαν εξηγήσεις. Ο Smith τους πρότεινε να στραφούν σε εναλλακτικά επαγγέλματα με κατώτατο μισθό 10 δολάρια τη βδομάδα - περίπου τα μισά απ' όσα έβγαζαν κανονικά με τη δουλειά τους. Η πρόταση έγινε δεκτή με γέλια.
"Με τί πλοίο σκοπεύεις να μας διώξεις;", είπε κάποια απ' τις συγκεντρωμένες. Ο αιδεσιμότατος έφερε και την πρόταση να αναλάβουν τις δουλειές νοικοκυριών προφανώς όμως οικονομικά εξαρτημένες από κάποιον άνδρα (σίγουρα πολλοί άνδρες θα ενδιαφέρονταν για κάτι τέτοιο)."Ποιά γυναίκα θέλει να δουλεύει κλεισμένη στην κουζίνα;", φώναξε μία.
Ο αιδεσιμότατος επικαλούμενος τα οξυμένα πνεύματα διέκοψε τη συνάντηση. Μέχρι τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου η κίνηση κατά των εκδιδόμενων γυναικών ανάγκασε σε μαζική συσπείρωση περισσότερες από χίλες πόρνες από οίκους ανοχής και "αίθουσες χωρού" της πόλης.
Για μια στιγμή, ντόπιες και ξένες πόρνες, νέες και μεγαλύτερες, έκαναν τη φωνή τους να ακουστεί σε μια πόλη που σε γενικές γραμμές ήταν εχθρική απέναντί τους. Η εφημερίδα San Francisco Chronicle χαρακτήρισε τότε την πορεία των εκδιδόμενων γυναικών ως "την πιο παράξενη μάζωξη που έγινε ποτέ στο Σαν Φρανσίσκο".
πηγή : www.bourdela.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου