Έτσι, όσο οι θηλυκοί οργανισμοί στη φύση αναζητούν, χωρίς να βιάζονται, τον καλύτερο σύντροφο ή εμφανίζουν τάσεις απιστίας και απόρριψης της μονογαμίας, αυξάνοντας έτσι τον ανταγωνισμό μεταξύ του ανδρικού πληθυσμού, τόσο τα σπέρματα εξελίσσονται και γίνονται καλύτερα, με κάθε δυνατό τρόπο, προκειμένου να ανταποκριθούν στις γυναικείες επιθυμίες.
Μέχρι τώρα οι επιστήμονες γνώριζαν ότι σε ορισμένα ζώα, π.χ. στους χιμπατζήδες, που είναι πιο ερωτικοί τύποι, το σπέρμα τους είχε μεγαλύτερη ταχύτητα από το σπέρμα των σχετικά μονογαμικών γοριλών. Κανείς όμως βιολόγος δεν ήταν σίγουρος αν αυτό ήταν ένα πρότυπο κοινό σε όλο το ζωικό βασίλειο, ενώ ήταν επίσης δύσκολο να αποδειχτεί αν τα πιο γρήγορα σπέρματα έχουν όντως συγκριτικό πλεονέκτημα για τη γονιμοποίηση ενός ωαρίου.
Μια ερευνητική ομάδα του καναδικού πανεπιστημίου ΜακΜάστερ, υπό τον Σίγκαλ Μπαλσάιν, σε συνεργασία με αυστραλούς και σουηδούς βιολόγους από το πανεπιστήμιο της Ουψάλα, μελέτησε πιο αναλυτικά το ζήτημα σε ψάρια, που καλύπτουν όλη τη δυνατή γκάμα συμπεριφορών, από τη μονογαμία μέχρι την “πολυανδρία”, κατά την οποία πολλά αρσενικά προσφέρουν το σπέρμα τους σε ένα θηλυκό.
Ταξινομώντας τα είδη των ψαριών ανάλογα με το πόσο συχνές σεξουαλικές επαφές είχαν και καταγράφοντας χαρακτηριστικά όπως η ταχύτητα και το μέγεθος του σπέρματος, οι βιολόγοι κατέληξαν ότι ο ανταγωνισμός όντως οδηγεί στην ανάπτυξη καλύτερου σπέρματος. Το σπέρμα των αυστηρά μονογαμικών ψαριών είναι μικρό και αργό, όσο όμως ένα είδος ψαριού γίνεται πιο “σεξουαλικό”, τόσο και το σπέρμα του γίνεται καλύτερο, ώσπου, στην άλλη άκρη της σπερματικής κλίμακας, το σπέρμα είναι περίπου δύο φορές μεγαλύτερο, ταχύτερο και διπλάσιας ποσότητας, ενώ τα ψάρια αυτά ζουν και περισσότερο.
πηγή : www.dailyfucks.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου