Η ιερή πορνεία ανθιζε στην αρχαιότητα και πολλά νεαρά κορίτσια και αγόρια, αφιερωμένα από τους γονείς τους ή τους κηδεμόνες τους σε ναούς στην υπηρεσία κάποιας από της θεότητες , προσέφεραν τις ερωτικές τους υπηρεσίες στους επισκέπτες του ναού.
Οι ερωτικές υπηρεσίες αυτές ποίκιλαν ως προς το ιδεολογικό τους υπόβαθρο. Σε κάποιες περιπτώσεις, νεαρές γυναίκες που ετοιμάζονταν να παντρευτούν έπερναν μέρος με στις ιερόδουλες κάποιου ναού, ώστε να μαζέψουν χρήματα και να αγοράσουν τα σκεύη του σπιτιού κλπ τους, χωρίς αυτό να αποτελεί κάποιο εμπόδιο για τους μέλλοντες συζύγους τους.
Άλλοτε, οι ιερό-δουλοι μοιάζουν να είναι στο μόνιμο ιερό "κλήρο" του ναού, στον οποίο πηγαίνουν τα έσοδα από τα αφιερώματα και τα χρήματα των επισκεπτών που ερωτοτροπούσαν με τους ιερόδουλους ενώ υπάρχουν και κάποιες φορές που οι κοπέλες έπρεπε να τηρήσουν το έθιμο που επέβαλει να έρθουν (μία μόνο φορά), σε επαφή με κάποιο άγνωστο άνδρα. Μετά απο αυτη την ερωτική πράξη μπορούσαν να επιστρέψουν στο σπίτι τους και να παντρευτούν.
Από τον Ηρόδοτο μας έρχετε η πληροφορία πως οι επισκέπτες του ναού πλησίαζαν την ιερόδουλο που τους άρεσε και αφού άφηναν τα χρήματα στα πόδια της, έλεγαν "Σε καλώ στο όνομα της θεάς" και μετά απο αυττή την φράση εκείνη πλέον δεν μπορούσε να αρνηθεί τις ερωτικές της υπηρεσίε.
Οι ιερόδουλες ήταν συνάμα πόρνες, αλλά και ιέρειες, αφού τα δύο λειτουργήματα στην αρχαιότητα ήταν στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους.
Όπως οι υπόλοιπες ιέρειες του ελληνικού κόσμου, έπερναν μέρος επίσημα σε όλες τις ιερουργίες και τις τελετές και η παρέμβαση τους θεωρείτο απόλυτα απαραίτητη. Σε αντίθεση με τις απλές πόρνες του λαού, οι ιερόδουλες των ναών είχαν σημαντική θέση στην κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου