Οι γυναίκες της Βαβυλώνας και η Ιερή Πορνεία

Ο Ηρόδοτος μέσα στην περίφημη ιστορία του αναφέρει ένα «εντελώς επαίσχυντο» έθιμο σύμφωνα της Βαβηλώνας με το οποίο κάθε γυναίκα «μια φορά στη ζωή της» είχε σεξουαλική επαφή κοντά στο ναό της Αφροδίτης (Ιστάρ) με τον πρώτο ξένο που έριχνε «ασημένιο νόμισμα» στο περίζωμά της.
«Το πιο επαίσχυντο έθιμο των Βαβυλωνίων 4 είναι αυτό: Κάθε ντόπια γυναίκα είναι υποχρεωμένη μία φορά στη ζωή να πάει και να «στηθεί» στον ναό της Αφροδίτης και να συνευρεθεί με έναν ξένον.5 Πολλές γυναίκες που είναι πλούσιες και γι’ αυτό υπερήφανες δεν καταδέχονται να αναμιχθούν με τις άλλες και πηγαίνουν στο ναό με σκεπαστές άμαξες που τις σέρνουν δύο ζώα και εκεί «στήνονται» πλάι στο ιερό συνοδευόμενες από μεγάλες ακολουθίες υπηρετών. Οι περισσότερες όμως κάνουν το εξής: Κάθονται στον ιερό χώρο (Τέμενος) της Αφροδίτης έχοντας στο κεφάλι ένα στεφάνι από σχοινί (λινό). Και υπάρχει πληθώρα γυναικών, που άλλες προσέρχονται και άλλες φεύγουν. Υπάρχουν διάδρομοι με σχοινιά από όπου περνούν ξένοι ανάμεσα στις γυναίκες και κάνουν εκεί την εκλογή τους. Όταν μια γυναίκα καθίσει εκεί δεν μπορεί να ξαναγυρίσει στο σπίτι της αν πρώτα κάποιος ξένος δεν σμίξει μαζί της έξω από το ιερό αφού πρώτα της ακουμπήσει στα γόνατα χρήματα. Την ώρα που αφήνει τα χρήματα θα πρέπει να πη αυτά τα λόγια μόνο: «Σε ζητώ στο όνομα της θεάς Μύλιττας»6. Μύλιττα ονομάζουν οι Ασσύριοι την Αφροδίτη. Δεν έχει σημασία πόσο είναι το ποσό (μπορεί τα χρήματα να είναι οσαδήποτε). Η γυναίκα ποτέ δεν μπορεί να αρνηθεί, γιατί αυτό θα εθεωρείτο αμαρτία μιας και τα χρήματα αυτά με αυτή την πράξη γίνονται ιερά7. Η γυναίκα ακολουθεί τον πρώτο, που θα της ακουμπήσει τα χρήματα και δεν μπορεί να αρνηθεί σε κανέναν8. Αφού δε συνευρεθεί και έχοντας εκπληρώσει το ιερόν χρέος της προ της θεά (έχοντας καθαγιαστεί ενώπιον της θεάς) επιστρέφει στο σπίτι της9. Από τότε και ύστερα όσα χρήματα και να της δώσει κανείς δεν μπορεί να την κάνη δική του. Όσες είναι όμορφες και έχουν ωραία κορμοστασιά γυρίζουν γρήγορα στο σπίτι τους, ενώ εκείνες που είναι άσχημες μένουν πολύ καιρό στον ναό επειδή δεν μπορούν να εκπληρώσουν το χρέος τους σύμφωνα με το έθιμο. Και έχει μερικές που μένουν εκεί τρία ή και τέσσερα χρόνια.» 10 Παρόμοιες αναφορές που επιβεβαιώνουν την μαρτυρία του Ηροδότου, κάνει και ο Στράβων, που λέει ότι «όλες οι Βαβυλώνιες σύμφωνα με ένα χρησμό πρέπει να σμίξουν με έναν ξένο»,11 όπως, βεβαίως, και ο Ιερεμίας,12 αλλά και άλλοι ιστορικοί και συγγραφείς της αρχαιότητος.

πηγή : magikoserotismos.blogspot.com