Η Γκέισα

Γκέισα (ιαπων. 芸者) ονομάζεται στην Ιαπωνία η μορφωμένη γυναίκα, η οποία έχει παρακολουθήσει ειδικές σπουδές, φοράει τα κιμονό με εντυπωσιακά χρώματα και σχέδια και χτενίζεται με το χαρακτηριστικό χτένισμα, γνωρίζει καλά την πατροπαράδοτη «τελετουργία του τσαγιού» και χορεύει τους παραδοσιακούς χορούς της Ιαπωνίας ή παίζει το μουσικό όργανο σαμισέν. Οι γκέισες δεν είναι ιερόδουλες, παρά τη λανθασμένη αντίληψη από διαφορετικές κουλτούρες, κυρίως στο δυτικό κόσμο.

Οι σύγχρονες γκέισες διαμένουν ακόμη στα παραδοσιακά σπίτια οκίγια στις περιοχές χαναμάτσι, ειδικά κατά τη διάρκεια της μαθητείας τους. Ο κομψός και πολυτελής κόσμος στον οποίο εισέρχεται μια γκέισα ονομάζεται karyūkai (花柳界 "ο κόσμος των λουλουδιών και των ιτιών"). Το Κυότο θεωρείται στις μέρες μας η πόλη με την ισχυρότερη παράδοση
Γκέισες παίζουν σαμισέν και παραδοσιακό ιαπωνικό φλάουτοΟι νέες κοπέλες που επιθυμούν να γίνουν γκέισες πλέον ξεκινούν την εκπαίδευσή τους μετά το λύκειο ή ακόμα και το πανεπιστήμιο. Μαθαίνουν ακόμη να παίζουν παραδοσιακά μουσικά όργανα, όπως το σαμισέν, το σακουχάτσι (φλάουτο από μπαμπού) και τύμπανα, παραδοσιακό χορό και τραγούδια της Ιαπωνίας, την "τελετουργία του τσαγιού", λογοτεχνία και ποίηση. Παρατηρώντας τις άλλες γκέισες και με τη βοήθεια της ιδιοκτήτριας του οίκου, οι μαθητευόμενες μαθαίνουν να επιλέγουν και να φορούν κιμονό και να συνδιαλέγονται με τους πελάτες.

Στη σύγχρονη Ιαπωνία, γκέισες και μάικο αποτελούν σπάνιο θέαμα εκτός των χαναμάτσι. Κατά τη δεκαετία του '20, υπήρχαν πάνω από 80.000 γκέισες, ενώ τώρα ο ακριβής αριθμός τους δεν είναι γνωστός, αλλά υπολογίζεται στις 1.000 με 2.000. Στην παρακμή της παράδοσης έχουν οδηγήσει η νωθρή οικονομία, η πτώση του ενδιαφέροντος για τις παραδοσιακές τέχνες, ο εκλεκτικός κύκλος του karyūkai και τα έξοδα διασκέδασης από μια γκέισα.

Οι γκέισες και η πορνεία

Ακόμα και στην ίδια την Ιαπωνία παραμένει κάποια σύγχυση για τη φύση του επαγγέλματος της γκέισας. Στο δυτικό κόσμο, η γκέισα συχνά παρουσιάζεται σαν πόρνη πολυτελείας. Οι γκέισες έχουν σαν στόχο την ψυχαγωγία του πελάτη είτε απαγγέλλοντας στίχους είτε παίζοντας μουσικά όργανα ή συμμετέχοντας σε ελαφριά συζήτηση. Κάποιες φορές υπάρχει φλερτ ή παιχνιδιάρικα υπονοούμενα, αλλά οι πελάτες γνωρίζουν ότι δεν περιμένουν κάτι παραπάνω. H ξεκάθαρα ιαπωνική αυτή νοοτροπία υπαγορεύει ότι οι άνδρες διασκεδάζουν με την ψευδαίσθηση από κάτι που στην ουσία δεν υφίσταται. Οι γκέισες δεν πληρώνονται για να κάνουν σεξ με τους πελάτες.

Οι γκέισες πολύ συχνά ταυτίζονταν με τις oiran, εταίρες της παραδοσιακής υψηλής κοινωνίας. Όπως και οι γκέισες, οι oiran έχουν λευκό μακιγιάζ στο πρόσωπο και εξεζητημένο χτένισμα, αλλά ένας τρόπος διαχωρισμού είναι η ζώνη όμπι. Οι oiran, ως ιερόδουλες, δένουν την όμπι μπροστά από το κιμονό, ώστε να έχουν μεγαλύτερη άνεση, ενώ οι γκέισες τη δένουν πίσω με το συνηθισμένο τρόπο. Κατά την περίοδο Έντο, η πορνεία στην Ιαπωνία ήταν νόμιμη και οι ιερόδουλες, όπως οι oiran, έπαιρναν άδεια από την κυβέρνηση. Αντιθέτως, απαγορευόταν αυστηρά στις γκέισες να κατέχουν αναγνωρισμένη άδεια πορνείας και τους απαγορεύτηκε επίσημα να κάνουν σεξ με τους πελάτες τους.

Κατά την περιόδο Κατοχής της Ιαπωνίας, πολλές πόρνες προβάλλονταν ως γκέισες στους Αμερικανούς στρατιώτες. Λόγω λανθασμένης προφοράς, έγιναν γνωστές ως geesha και έτσι μεταφέρθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες η εικόνα της γκέισας ως πόρνης.

Οι προσωπικές σχέσεις και οι "ντάνα"

Το πρβλεπόμενο για τις γκέισες είναι η αγαμία. Όσες επιλέγουν το γάμο πρέπει να αποσύρονται από το επάγγελμα. Στο παρελθόν, η παράδοση προέβλεπε για μια καθιερωμένη γκέισα να έχει έναν danna, έναν πάτρωνα. Ο ντάνα ήταν συνήθως ένας πλούσιος άνδρας, κάποιες φορές παντρεμένος, που είχε την ευχέρεια να διαχειριστεί τα πολύ μεγάλα έξοδα που σχετίζονταν με την παραδοσιακή εκπαίδευση της γκέισας και άλλα έξοδα. Συναντάται ακόμα και σήμερα, αλλά σπανιότερα.

Geesha
Οι Geesha ήταν ένας τύπος ιερόδουλων κυρίως κατά την περίοδο κατοχής της Ιαπωνίας, οι οποίες σχεδόν αποκλειστικά εξυπηρετούσαν τους Αμερικανούς στρατιώτες που βρίσκονταν σε βάσεις στην Ιαπωνία. Ο όρος πρόεκυψε από λανθασμένη προφορά της λέξης γκέισα. Οι κοπέλες φορούσαν κιμονό και μιμούνταν την εικόνα μιας κανονικής γκέισας, κατά συνέπεια οι Αμερικανοί, που δε γνώριζαν πολλά πράγματα από την ιαπωνική κουλτούρα, δεν έβλεπαν διαφορά ανάμεσα στις ιερόδουλες και τις πραγματικές γκέισες. Τελικά, ο όρος γενικεύτηκε για όλες τις πόρνες ή όσες δούλευαν σε νυχτερινά μαγαζιά ("mizu shobai") στην Ιαπωνία, ενώ ερευνητές εικάζουν ότι οι geesha ευθύνονται ως επί το πλείστον για τη λανθασμένη αντίληψη στη Δύση ότι οι γκέισες είναι πόρνες.

Οι γκέισες φορούν πάντοτε κιμονό. Οι μαθητευόμενες φορούν πολύχρωμα κιμονό με εξεζητημένες ζώνες όμπι. Αποτελούν επίσης σημάδι για την οικονομική ευρωστία των σπιτιών οκίγια, καθώς μια γκέισα δε θα πρέπει να φοράει ένα κιμονό πάνω από μια φορά, δηλώνοντας έτσι ότι η οκίγια έχει ειδικά δωμάτια, στα οποία φυλάσσονται και τακτοποιούνται τα κιμονό. Επίσης, ανάλογα με την εποχή ή το γεγονός που θα παρίσταται η γκέισα, μεταβάλλεται και το χρώμα, το σχέδιο και το στυλ ενός κιμονό.

Χαρακτηριστικά είναι επίσης τα ξύλινα παπούτσια, στα οποία ισορροπούν και περπατάνε οι γκέισες, γνωστά ως okobo. Επίσης υπάρχουν τα zori, σανδάλια με επίπεδες σόλες, και τα tabi, παρόμοια με τα πρώτα, τα οποία όμως φοριούνται μόνο μέσα στο σπίτι.

Το χτένισμα των γκεϊσών δεν ήταν πάντοτε το ίδιο. Στο παρελθόν, ήταν συνηθισμένο να έχουν τα μαλλιά τους λυτά, αλλά κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα υιοθετήθηκε το χτένισμα shimada, ένας τύπος παραδοσιακού σινιόν, που προτιμούσαν οι περισσότερες καθιερωμένες γκέισες. Το χτένισμα διακοσμείται με περίτεχνα χτένια και φουρκέτες.

Οι γκέισες εκπαιδεύονται να κοιμούνται ακουμπώντας το λαιμό τους σε μικρά στηρίγματα αντί για μαξιλάρια, ώστε να διατηρείται ανέπαφο το χτένισμά της. Σε διαφορετική περίπτωση, θα πρέπει να φτιάχνει την κόμμωσή της περίπου κάθε εβδομάδα. Πολλές σύγχρονες γκέισες χρησιμοποιούν περούκες επαγγελματικά. Και στις δυο περιπτώσεις, βέβαια, υπεύθυνοι είναι ιδιαίτερα δεξιοτέχνες ειδικοί. Η τέχνη των παραδοσιακών χτενισμάτων ωστόσο αργοπεθαίνει.

πηγή : ellinis.blogspot.com